Een singersongwriter met soul. Dat is Amsterdammer Hartog Eysman, van wie eind vorig jaar het album No Here uitkwam.

Ella van der Woude (1987, Sion, Zwitserland) is blikvanger en trefpunt van Houses, de Amsterdamse gitaargroep met de meest prozaïsche bandnaam denkbaar.

Als eerst valt de vanzelfsprekendheid op. Al op zijn debuut-ep zingt de Nederlands-Marrokaanse singersongwriter Kashmere Hakim zijn liedjes met een opvallend soevereine bedachtzaamheid.

In een bepaald opzicht heeft postrock veel weg van klassieke muziek: het kan erg lastig zijn woorden te vinden voor wat je hoort.

Het valt pas op na een tijdje geluisterd te hebben naar debuutalbum Razorblade Lemonade van de Haarlemse gitaarband Heist: frontman Alex Krottje heeft een eigenaardige kwaliteit.

Zelden heb ik een gitaarband gehoord die zo’n stevig patent heeft op de ‘teenage angst’ van het Hollandse schoolplein: de middelbare school-schmerz die ongetwijfeld iedereen tussen zijn 13e en 18e weleens overvalt.

Aan zelfinzicht hebben ze geen gebrek bij de Excitors, getuige de bandnaam. De energie en de onstuimigheid die het debuut Sexcitorsexcit laat horen, is de grootste troef van de gitaarband uit Den Haag.

Speelt lokaliteit in de popmuziek nog een rol van betekenis? Dankzij globalisering en communicatiedrift is geografie toch niet meer dan een curieus detail in de biografie van een band?

Je zal maar een Fries genoemd worden. Als Groninger. Maar de randstedelijke redactie van 3voor12 weet nu eenmaal niet beter.

‘That lady was hot. The lead lady of the band, she plays guitar, is hot and sexy.’ Opgetekend uit de mond van een Amerikaanse concertbezoeker die Drive like Maria zag optreden in Santa Cruz, California.